"ေက်ာက္ေၿမာင္းမွာ တခါၾကံဳတယ္"

သရဲကို ကိုယ္ေတြ႕မျမင္ရေပမယ့္ သရဲက အေဒၚ့ကိုပူူးတာ ကုိယ္ေတြျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ၁၉၉၉ခုႏွစ္ေလာက္က ရန္ကုန္ေရာက္ခါစတုန္းကေပါ့။ ေက်ာက္ေျမာင္းထဲကလမ္းတစ္လမ္းထဲမွာေနတယ္။ ဘယ္လမ္းဆိုတာေတာ့မေျပာေတာ့ပါဘူး။ အိမ္ကေျမညီထပ္။ ၿပီးေတာ့ ထပ္ခိုးပါတယ္ေလ။ အဲ့မွာေနတာ တစ္ႏွစ္နီးပါးေလာက္ေရာက္လာေတာ့ တစ္ေန႔ အိမ္ကအမၾကီးနဲ႕အျပင္သြားျပီး ေခြသြားငွားၾကတယ္။ အခိ်န္က ညေနေျခာက္နာ၇ီ ၀န္းက်င္ေလာက္ရွိေရာေပါ့။

               ဒါနဲ့ ေၿပာရဦးမယ္။ အိမ္က ေၿမညီထပ္ဆိုေတာ့ အိမ္ဆုိင္ေလးဖြင့္ထားတာ။ တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္စားေသာက္ဆိုင္ေပါ့။ အဲ့ဒါနဲ့ အျပင္ငမ္းငမ္းထြက္ခ်င္တာေလ။ အိမ္ကအေဒၚကို ေကာင္းေကာင္းမေျပာမိပဲ ႏွစ္ေယာက္သားထြက္သြားၾကတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့အေဒၚက ဆူတယ္။ ဘယ္သြားေနၾကတာတုန္း ..ဘာညာေပါ့။ ဆိုင္မေစာင့္ပဲနဲ့ အေလလိုက္ေနၾကတယ္ ဘာၿဖစ္တယ္ ညာၿဖစ္တယ္ နဲ့ ကဲ...ဆိုင္ေစာင့္ ငါေရသြားခ်ိဳးဦးမယ္ေပ့ါ။ သူထားသြားပါေလေရာ။ ဒါနဲ႕သူေရသြားခ်ိဳးေရာ။ တစ္ေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူက တူမျဖစ္သူ က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးကိုေခၚပါေလေရာ။ သူ လမ္းေကာင္းေကာင္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ထူျပီး အိမ္ေပၚကို ေခၚတက္ေပးပါေပါ့။ ဒါနဲ႕ သူ႔ကိုထူျပီးတက္ရေတာ့တာေပ့ါ။

           အမွန္ဆိုရင္ အေဒၚကပိန္ပိန္ေလးရယ္။ ရွိတာမွ ကီလိုငါးဆယ္၀န္းက်င္ေပါ့။ ခုက်မွ အားပါးပါး ေလးလိုက္တာဆိုတာ သူ႔ကိုယ္ကိုထိန္းရတာ မႏိုင္ခ်င္ဘူး။ ဒါနဲ႕သယ္ေရာ ကဲ     ေလွကားရင္း အေပၚထပ္ေရာက္ပါေလေရာ။ သူကေျပာတယ္ အဘဘိုးမင္းေခါင္ရဲ႕ပရိတ္ရည္ သြားယူပါတဲ့။ အင္း ယူတယ္ သူကျဖန္းေပးတဲ့။ ေၿပာေသးတယ္ ၿဖန္းေတာ့တာေပါ့။ အဲ့မွာ သူက ကိုယ္လံုးတစ္ေစာင္းေမွာက္ရက္ေလး မ်က္နွာကိုလည္းျဖန္းေရာ။ ေအာ္ငိုပါေလေရာ။

          မသိဘူး။ ဒီကလည္း သိမွမသိတာကိုပဲ။ ေမးေတာ့တာေပါ့။ အေဒၚ့ကို ဘာလို႔ငိုတာလဲ။ နားထဲေရ၀င္လို႔လားေပါ့။ အဟုတ္ အဲ့လိုကိုေမးမိတာ။ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ။ နားထဲေရ၀င္လို႔ငိုတာလားေပါ့။ ဒါနဲ့ သူဘာတစ္ခြန္းမွမေျပာပဲ ေအာ္ေအာ္ကိုငိုတာ။ ကဲ သူက ငိုပဲငိုေနေရာ။ ဒီကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ေၾကာက္လာတယ္။ စိုးလည္းစိုးရိမ္လာတာ  သူဘာျဖစ္တာလဲေပါ့။ အဲ့ဒါနဲ့ အိမ္နားကလူေတြကို ေၿပးေခၚေရာ။ အိမ္မွာက လူဆိုလို့ အမတစ္ေယာက္ရယ္၊ ကိုယ္ရယ္၊ အေဒၚရယ္ပဲရွိတာ အဲ့ဒီေန႕က။ ဒါနဲ့ အိမ္ေရွ႕က ပေယာဂဆရာၾကီးကေရာက္လာေရာ။ကဲ သူက လာဟဲ့ဆိုျပီး အေဒၚ့ကို ဘုရားစင္ေရွ႕ဆီ ဒရြတ္တိုက္ဆြဲသြားတယ္။ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႕မို႕ ကိုယ့္မွာ တဘက္လိုက္ျခံဳေပးလိုက္ရေသးတယ္။ ဒါနဲ့ ေမးေတာ့တာေပါ့။ ပေယာဂဆရာၾကီးက နင္ဘယ္ကလဲဘာလဲေပါ့။ မေျဖဘူးေတာ္။ အေဒၚ့လက္မွာ ဘာေတြလဲမသိဘူး။ ၀င္ပူးတဲ့ သရဲေနမွာေပါ့။ ေရးေနတာ အင္းကြက္ခ်တယ္ေျပာတာပဲ ။ ဒါနဲ႕ ပေယာဂဆရာက ေမးလည္းေမး ပါးကိုလည္း ဘယ္ျပန္ညာျပန္ရိုက္တာ တေထာင္ေပးၿပီး ဆီဒိုးနားဟိုတယ္မွာ ပါးရိုက္လိုက္တဲ့ မင္းသမီးေလးထက္ေတာင္ လက္သံေၿပာင္လိမ့္ဦးမယ္။ ဒီကေတာင္သနားတယ္။ သမီး အေဒၚကိုမရိုက္ပါနဲ႕ေပါ့။ မျဖံဳဘူးဗ် အဲ့ေလာက္ ရိုက္တာေတာင္ မ်က္ေထာင့္နီနဲ႕ျပန္ၾကည့္တာ။ အဲ့ဒါနဲ့ ေမးရင္းရိုက္ရင္း၊ ေမးရင္းရိုက္ရင္း သူ႔ကို ဘုရားလက္အုပ္ခ်ီျပီးရွိခိုးခိုင္းပါေလေရာ။ မရွိခိုးဘူး...ရိုက္တယ္..မရွိခိုးဘူး...ဒါနဲ႕ ပေယာဂဆရာၾကီးက အေဒၚ့နဖူးကို ဘာေတြလည္းမသိဘူး ရြတ္ျပီးထိပါေလေရာ။ အထိမခံျပန္ဘူး။မရမက လုပ္တယ္။ ဒါနဲ႕နဲနဲၾကာလာေတာ့ အဲ့မရွိေတာ့ဘူးဆိုပါေတာ့ ေအာ္ ရသြားျပီဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုျပီး အက်ၤီ ၀တ္မယ္ေပါ့ဆိုျပီး အခန္းထဲေခၚလာပါေရာ။ ကဲ အဲ့မွာ ဇာတ္လမ္းကစတာပဲ။ အေဒၚဟာ သူ႔အခန္းထဲက သူ႕မွန္တင္ခုံကို ၀ုန္းဆိုျပီးဆြဲခ်လိုက္တာ အကုန္လံုးျပဳိက်ကုန္ပါေရာ။ အဲ့ဒါနဲ႕ ဒီကလည္းေၾကာက္လာတာေပါ့။ မရေတာ့ဘူးဆိုျပီး ဆိုဖာေအာက္ထဲေျပး၀င္ျပီးေတာ့ကိုငိုတာ။ ေၾကာက္တာကိုး။ ညဘယ္သူမွျပန္မလာရင္ သူနဲ႕ပဲေနရမွာေလ။ ေတာ္ေသးတယ္။ အဲ့မွာ ဦးေလးကျပန္ေရာက္လာတယ္။ ဘာျဖစ္တာလဲေပါ့ ေမးရင္းနဲ႕ အဲ့ဒါနဲ႕အဖြားကိုလွမ္းေခၚေရာ။

         အဖြားေရာက္လာတယ္။ ပေယာဂဆရာလည္း မကယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။ ဒါနဲ႕သူ႕ကို [အဲ့သရဲကို] ဧည့္ခန္းမွာရွိတဲ့ ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ခိုင္းထားတယ္။ အဖြားက တစ္လံုးခ်င္းေမးတာေပါ့။ ဒါနဲ႕အဖြားကသူ့မွာပါလာတဲ့ သန္လ်က္ေသးေသးေလးရွိတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႕ထိုးတာ။ ေသးေသးေလးေနာ္။ အဲ့ဒါအဲ့သရဲက ငိုတယ္ေတာ့။ ဘာလို႔လဲေတာ့မသိ။ ၿပီးေတာ့..ေျပာရဦးမယ္...။ သရဲထိုင္ေနတဲ့ေနရာနဲ႕ အိမ္ေရွ႕ကအုန္းပင္နဲ႕က ကြက္တိလွမ္းျမင္ေနရတယ္။ အဲ့သရဲကေလ အုန္းပင္နဲ႕ဘာေတြစကားလွမ္းေျပာေနလဲမသိဘူး။  ေၿပာလည္းေျပာရင္း ဆိုဖာေပၚမွာရွိတဲ့ဖ်ာကိုလုံုးျပီးေခ်ေနလိုက္တာ..ေျပာမေနနဲ႕ေတာ့... ေအးေတြေရာ..အင္းအင္းေတြေရာ။....စံုေနတာပဲ။ ဒါနဲ႕အဖြားက နင္ဘာျဖစ္လို႔လာတာလဲေပါ့ေနာ္..ဒါနဲ႕သူကထျပီး ဧည့္ခန္းကို၀ုိင္းျပတယ္။ ပီးေတာ့သူ႕ကုိယ္သူလက္ညွိဳးျပန္ထိုးျပတယ္...ဘယ္နားလည္မွာလဲေနာ္..။ ဒီက..ဒါနဲ႕အဖြားတို႕ကေခၚသြားေရာ..ဓာတ္ခန္းကို...ေခၚသြားတယ္ေျပာတာပဲ...။ အဲ့ေရာက္ေတာ့သူကအကုန္ေျပာတယ္တဲ့...အိမ္မွာရွိတဲ့သူေတြက ဘုရားတရားရမ္းလုပ္တာ..သူအိမ္မွာေနလို႔မရဘူး..ပူတယ္တဲ့...။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့အေဒၚက သူ႔အခန္းထဲမွာသူမအိပ္ဘူး..။ ဧည့္ခန္းထဲမွာဆင္းဆင္းအိပ္တာ...။ အဲ့ဒါကသူ႕ေနရာတဲ့..။ အိမ္မွာ၇ွိတဲ့အဖိုးအဖြားေဒၚ...အိမ္ရွိလူအကုန္..ပဌာန္း..ဓမၼစၾကာ...ပရိတ္ၾကီးဆယ့္တစ္သုတ္..ေန႕ေန႕ညည..ဘုရားရွိခုိးတိုင္း မျပတ္ရြတ္တာကိုး..သူေနလို႔မရဘူးေပါ့...။ အဲ့ဒါအိမ္ေရွ႕ကအုန္းပင္ေပၚမွာသြားေနရတယ္တဲ့...။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့အုန္းပင္မွာကပိုင္တဲ့သူရွိျပီးသား.။ ၾကာေတာ့သူ႔ကိုမေနခိုင္းေတာ့ပဲ..အခုလိုလုပ္ခိုင္းတာေပါ့....။ ဒါနဲ႕ဘယ္လို၀င္တာလဲေပါ့...သူကေျပာတယ္..အေဒၚကအိမ္ေရွ႕ကိုထြက္လာတုန္းဆံပင္ကေနကပ္ျပီး၀င္လာခဲ့တာပါတဲ့....။ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ဒါပဲေပါ့ေနာ္......ျပီးေတာ့မွ..အဆက္ေလးေတြက ေနာက္တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ၾကေတာ့အိမ္ေဘးနားက, .ခေလးေလး..ႏွစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ေပါ့...ကားေပၚမွာေဆာ့ေနတုန္း ညေနေစာင္းေတာ့အဲ့ဒီအုန္းပင္ကိုလက္ညွိဳးထိုးထိုးျပီးငိုပါေလေရာ...။ ဒါနဲ႕သ႔ူူအေမကထမင္းဟင္းေတြအုန္းပင္မွာသြားပုံေပးမွအငိုတိတ္သြားေတာ့တာ...။ အဲ့ဒီေတာ့မွအေပၚထပ္ကအိမ္ရွင္ေတြက ဘုန္းၾကီးပင့္ျပီးတရားနာ အႏၱရယ္ကင္းပရိတ္ရြတ္ေတာ့တာပါပဲ... ။ ဒါကတကယ္ျဖစ္တာပါ...အဲ့ဒီတုန္းကလူကလည္းေျခာက္တန္းေလာက္၇ယ္ရွိေသးတာ..။ လမ္းထဲကလူအကုန္သိၾကပါတယ္...။ အခုေတာ့သူလည္းကြ်တ္သြားေလာက္ပါျပီေလ.... ။အက်ိဳးအျမတ္ကေတာ့အလွဴအိမ္မွာထမင္းဟင္းေကာင္းေကာင္းသြားစားလိုက္ရတယ္...ဟီးးးးးး


Creadit by အမည္မေဖာ္လိုသူ (အက္ဒမင္ရြာေတာ္ရွင္)